- stoeterijdescheute
- 8 mrt 2023
- 6 minuten om te lezen
Hi allemaal! Ik ben Axelle Berende, 21 jaar en ik ga jullie meenemen in mijn verhaal over mijn internationale debuut met mijn 10-jarige zelf-opgeleide paard Hiolito.
We starten op dinsdag 6 september. De dag van het begin om een van mijn dromen eindelijk te gaan verwezenlijken. De scores had ik al een tijdje, maar om de hele organisatie om op meerdaags concours in het buitenland te gaan rond te krijgen is toch best lastig met dieren aan huis en een moeder met een drukke zaak… Maar het ging nu toch echt gebeuren! Deze dag had ik mijn laatste training voor vertrek en deze was bij mijn trainer Theo Hanzon. Na mijn training had ik alles ingepakt en de trailer en auto stonden ingepakt klaar. Ik sliep nog één zenuwachtige nacht in mijn eigen bed en dan zou het hopelijk snel de volgende dag zijn…
Woensdag 7 september.
Dit was de dag dat Hiolito ’s ochtends nog even in de wei mocht spelen en daarna gewassen mee op transport ging. Mama en ik zijn rond elf uur vertrokken vanuit huis richting Waregem (België). Vol zenuwen in de auto en vol in verwachting over wat ons allemaal te wachten stond… Rond twee uur kwamen wij aan in Waregem, oke en nu? Even navragen dus.. We kregen een stal in de tenten toegewezen, hebben het stro hierin verspreid en mochten Hio uitladen. Meteen paspoortcontrole, tempraturen en entingen check, dit blijft toch een spannend moment. Alles was goed en we mochten met Hio naar stal. Vervolgens hebben mama en ik de trailer en auto samen uitgeladen, de trailer een plekje gegeven en zijn we terwijl Hio rustig stond te eten, het terrein gaan verkennen en gaan spieken bij de VET-check om te kijken hoe dat eigenlijk werkt?! Hihi. Om 17:29 mochten Hio en ik de ring in voor de VET-check, gelukkig was alles goed en waren we accepted, fit-to-compete! Om acht uur ’s avonds mocht ik met Hiolito in de wedstrijdbaan trainen om de baan vast te verkennen en zo konden we nog even wat loswerken en oefenen. Hio voelde erg
fijn aan en hij voelde super fijn aan. We voelden ons helemaal klaar voor de volgende dag!

Donderdag 8 september.
Deze dag begon helaas niet zoals ik had verwacht… Mama en ik hadden beide onze telefoons met hard geluid aan gelaten ’s nachts en gingen er vanuit dat we gebeld werden als er iets met Hio zou zijn, we waren niet gebeld dus gingen er van uit dat hij helemaal oke was. Eenmaal bij zijn stal aangekomen bleek dat dat alles behalve waar was. Hij had de hele nacht staan draaien, steigeren en springen in zijn stal. Oke, hij was duidelijk niet op zijn plek in deze tent en hij had ook nog eens niet gegeten en gedronken. Zo snel als ik kon heb ik hem uit zijn stal gehaald en ben ik met hem gaan wandelen en grazen om hem rustig te krijgen. Ondertussen was ik in tranen omdat ik het zo zielig voor hem vond en wilde ik liever met hem naar huis. Mama heeft bij de organisatie alles op alles gezet om een vaste stal voor Hio te krijgen in de hoop dat hem dit goed zou doen. Een halve dag verder, paard inclusief alle spullen verhuisd en wel en de tent-stal uitgemest te hebben konden we eindelijk zelf gaan ontbijten. Hio at en dronk (weliswaar warm water) en hij stond rustig in zijn nieuwe stal, tijd dat ik dus ook eindelijk weer rustig kon worden.. Na ons ontbijt/brunch/lunch? Ben ik me gaan focussen op mijn proef, want Hio was weer rustig genoeg dat ik vertrouwen had om te blijven en de Team-test te gaan starten ’s middags om 16:07. Met losrijden voelde hij, gelukkig, weer net zo fijn als met trainen de avond er voor en ik ging met een hele bak vol zenuwen, maar ook met vertrouwen de wedstrijdbaan in. Een hele goede proef, tot één bok van Hio, toch kon ik de proef herpakken en netjes afsluiten. We reden naar een score van bijna 69% en een 2e plaats op ons internationale debuut, wow! Ik was eerst teleurgesteld door de foutjes in de proef, maar na het horen van de score zo trots dat Hio en ik al zo’n score neer wisten te zetten mét nog verbeterpunten. Gebandageerd en wel stonden we klaar voor de prijsuitreiking, maar helaas het begon de stortregenen en onweren en werd de prijsuitreiking te paard afgeblazen en werden onze prijzen in de tenten uitgereikt.
Vrijdag 9 september
Een goede morgen, Hio had een goede nacht gehad ondanks heel veel regen en we waren mega blij dat we niet meer in de tentstallen stonden want die stonden blank van het regenwater… Deze vrijdag hadden we een trainingsdag. Mama en ik hadden het weer goed in de gaten gehouden en een droog moment gekozen om te gaan trainen. Hiolito was on fire met het trainen en we hadden de individual test nog even geoefend die we zaterdag moesten gaan rijden. Na zo’n fijne training had ik vertrouwen voor de volgende dag! Verder hebben mama en ik deze dag afgewisseld met spelletjes spelen bij Hio in zijn stal en wandelen en grazen met hem. Aan het einde van de dag hebben we nog even de Grand prix proeven zitten kijken en ons zitten verwonderen over het feit dat de U25 (dus de Grand prix) wel erg dichtbij komt, maar dat deze proeven wel mega moeilijk zijn. Spannend!

Zaterdag 10 september
Deze ochtend op tijd ons bedje uit en zorgen dat we fris en fruitig om 10:05 de ring in konden. Na de training van vrijdag had ik het gevoel dat Hio en ik er helemaal klaar voor waren. Helaas kwam dat in de ring niet helemaal tot uiting… De draftour echt verbeterd vergeleken met donderdag, maar 3 grote fouten in de galoptour wat ons zeker 6% gekost heeft… Onwijs balen, maar ik was toch trots op ons dat we voor onszelf verbetering hadden in de draftour! De individual test afgesloten met een score van 62% en een 4e plaats. De rest van de dag hadden we lekker de tijd voor Hio. We hadden hem gewassen en lekker met hem gewandeld en gegraasd. Om 12:20 hadden we sound-check. Hio kan goed tegen muziek, dus deze uiteraard lekker hard laten zetten! Daarna zijn mama en ik aan het einde van de dag de kür op muziek Grand prix en U25 gaan kijken. En dit deden we niet meer met z’n tweeën, maar met z’n drieën! Ondertussen was mijn lieve vriend na zijn voetbalwedstrijd naar België gereden om Hio en mij zondag aan te komen moedigen in de kür op muziek. Super lief! ‘S avonds lekker uit eten geweest en daarna op tijd naar bed om fit te zijn voor de kür.
Zondag 11 september
De laatste dag, kür op muziek dag. 11:45 mochten Hiolito en ik de baan in. Met losrijden onze verbeterpuntjes op proberen te pakken en odanks mijn mega grote zenuwen vol goede moed de ring in gegaan. Ik begon ijzersterk aan mijn kür, ik reed PRECIES op de muziek en ik was ubertrots op Hio en mezelf tot dusver. Onderweg begon er helaas een vlieg mee te liften op Hio zijn hoofd, wat erin resulteerde dat Hio ongeveer 5 onderdelen lang geschud heeft…. En ja op dit niveau is een stille aanleuning toch wel een vereiste… Het heeft ons helaas punten gekost om bovenaan te eindigen. Maar uiteindelijk mega trots op Hio dat hij toch maar op zo’n groot concours liep en we eindigden op een 3e plaats met ruim 65%. Deze dag was het super heet, maar in ieder geval geen regen. Dat betekende; wel een ereronde en die was gaaf!! Helaas heeft Hio gewoon niet optimaal in zijn vel gezeten op dit concours. De eerste nacht in de tentstallen heeft hem overstuur gemaakt en daar is hij daar niet 100% van bijgekomen. Daarnaast is hij gewend om bij ons thuis elke dag minimaal 8 uur in een weide of paddock te komen, het hier alleen kunnen grazen aan een touwtje maakte hem ongeduldig en onrustig op stal… We weten dat Hio moet wennen aan het ritme wat hij heeft op een internationaal concours en dat we tentstallen zoveel als mogelijk moeten vermijden. Al met al we hebben heel veel geleerd deze 5 dagen en we zijn hele mooie ervaringen rijker. Naar huis met een 2e en 3e plaats en hele mooie linten! Daarnaast zijn we op plek 255 binnengekomen op de FEI World ranking list Youngriders en om überhaupt een plekje op deze lijst te krijgen was alleen al een droom!
Ik heb van mijn internationale debuut genoten en ik hoop jullie een beetje van mijn verhaal..
